เราอธิบายว่าความบังเอิญคืออะไร ที่มาของคำและการใช้งานในปัจจุบัน ตัวอย่างความบังเอิญในประวัติศาสตร์และวิทยาศาสตร์
ความบังเอิญคืออะไร?
เป็นที่รู้กันว่าเป็นความบังเอิญในการค้นหาหรือการค้นพบโดยบังเอิญ นั่นคือ บังเอิญ ไม่คาดคิด ซึ่งเกิดจากโอกาสและไม่ใช่สิ่งที่วางแผนไว้แต่แรก แต่ในตัวมันเองมีค่า ซึ่งบางครั้งมากกว่าที่ตั้งใจไว้จริงๆ
ดิ ประวัติศาสตร์ ของมนุษยชาติเต็มไปด้วยกรณีของความบังเอิญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านวิทยาศาสตร์ แม้ว่าพวกเขาจะถือว่าเป็นงานวรรณกรรมที่พวกเขาจินตนาการในขณะนั้น และด้วยระดับความแม่นยำที่สำคัญ ความเป็นจริงที่จะแสดงให้เห็นในภายหลังในทางวิทยาศาสตร์
คำว่า serendipity เป็นคำยืมมาจากภาษาอังกฤษว่า ความบังเอิญและในทางกลับกันก็มาจากฟาร์ซิ เซเรนดิปซึ่งเป็นชื่อที่ชาวเปอร์เซียตั้งให้กับเกาะซีลอนในประเทศศรีลังกา
คำนี้ได้รับการประกาศเกียรติคุณเป็น neologism เป็นภาษาอังกฤษในปี ค.ศ. 1754 โดยนักการเมืองและนักเขียนชาวอังกฤษ ฮอเรซ วัลโพล (ค.ศ. 1717-1797) นำมาจากเรื่องราวดั้งเดิมของชาวเปอร์เซียที่เจ้าชายแห่งเซเรนดิปใช้โอกาสและโอกาสที่จะแสวงหาวิธีแก้ปัญหาที่หลากหลายที่สุด ปัญหา.
บัญชีนี้ได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกในตะวันตกในหนังสือของ บทกวี จาก 1302, Hasht Bihisht (สวรรค์ทั้งแปด) โดยนักกวีและนักดนตรี Sufi Jursan Amir (1253-1325) และนำมาเป็นภาษาอังกฤษผ่านหนังสือ Venetian ปี 1557 เปเรกรินาจโจ ดิ เตร จิโอวานี ฟิกลิอูลี เดล เร ดิ เซเรนดิปโป ("การจาริกแสวงบุญของบุตรชายสามคนของราชาแห่งเซเรนดิป") แปลโดย Cristoforo Armeno
เป็นคำที่ใช้เล็กน้อยใน ภาษา ซึ่งกลับมาหมุนเวียนอีกครั้งในช่วงไม่กี่ครั้งที่ผ่านมา ต้องขอบคุณงานวรรณกรรมและภาพยนตร์ที่แตกต่างกัน รวมถึงความสนใจในปรากฏการณ์ประเภทนี้ที่การช่วยตนเองและแง่มุมอื่นๆ ของความคิดในนิวเอจได้แสดงให้เห็น
ในตัวพวกเขา ความบังเอิญมักจะถูกตีความว่าเป็นความสามารถของบุคคลในการรับรู้ถึงการค้นพบที่สำคัญแต่โดยไม่ได้ตั้งใจ หรือการเรียนรู้ที่เราได้รับในชีวิต แม้ว่าข้อเท็จจริงที่ว่าสิ่งเหล่านี้จะแตกต่างจากที่คาดไว้ในตอนแรกก็ตาม
ตัวอย่างของความบังเอิญ
ตัวอย่างที่มีชื่อเสียงของการค้นพบโดยบังเอิญมีดังนี้:
- ว่ากันว่าในสมัยโบราณนักปรัชญาและนักคณิตศาสตร์ชาวกรีก อาร์คิมิดีส ถูกทรราชแห่งซีราคิวส์ เฮียโรที่ 2 บังคับเพื่อกำหนดส่วนของทองคำบริสุทธิ์ที่อยู่ในมงกุฎของเขา โดยสงสัยว่าช่างทองใช้เงิน เนื่องจากเขาไม่สามารถทำลายหรือละลายมงกุฎได้ อาร์คิมิดีสกำลังจะยอมแพ้และไปอาบน้ำ: ในอ่างอาบน้ำ เขาสังเกตเห็นว่าระดับน้ำเพิ่มขึ้นเมื่อเขาเข้าไปในอ่าง ในสัดส่วนตามปริมาตรของน้ำ นำร่างเข้าไปในนั้น และค้นพบสิ่งที่เรียกว่า "หลักการของอาร์คิมิดีส"
- ดิ เดินทางถึงโคลัมบัสบนชายฝั่งอเมริกา ในปี ค.ศ. 1492 ถือเป็นอุบัติเหตุอันน่ายินดี เนื่องจากนักเดินเรือชาว Genoese ได้เดินทางไปยังอินเดีย และได้ค้นพบทวีปทั้งทวีปเพื่อสวมมงกุฎสเปนแทน
- เม็ดสีที่เรียกว่าปรัสเซียนบลูถูกค้นพบโดยบังเอิญในปี 1704 เมื่อผู้ผลิตสีสวิสและนักประดิษฐ์ Heinrich Diesbach พยายามให้ได้สีแดงอมฟ้า ไม่บรรลุวัตถุประสงค์เดิม แต่ได้เฉดสีฟ้าใหม่ซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลายตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
- อีกตัวอย่างหนึ่งคือการค้นพบเพนิซิลลินโดยบังเอิญโดย Alexander Fleming ในปี 1922 ซึ่งเป็นผลมาจากการปนเปื้อนของจานแบคทีเรียที่มีเชื้อราโดยไม่ได้ตั้งใจ เฟลมมิงตั้งข้อสังเกตว่าเชื้อราสามารถหลั่งสารฆ่าเชื้อแบคทีเรียได้ เนื่องจากแบคทีเรียเติบโตได้ทุกที่ยกเว้นรอบๆ จากนั้นเขาก็แยกสารออกมาและได้ยาปฏิชีวนะตัวแรกในประวัติศาสตร์ ซึ่งจะเปลี่ยนวิถีการแพทย์แผนปัจจุบันไปตลอดกาล
- การค้นพบเทฟลอนในปี 1938 โดยดร. Roy J. Plunkett ก็ถูกค้นพบโดยบังเอิญเช่นกัน เนื่องจากนักวิทยาศาสตร์กำลังศึกษาวิธีการใหม่ในการทำความเย็น และการทดลองที่ล้มเหลวทำให้เกิดพลาสติกประเภทนี้ เรียกว่าพอลิเตตระฟลูออโรเอทิลีน